زندگینامه بزرگان

جملات شرطی نوع دوم در انگلیسی برای بیان موقعیت‌هایی استفاده می‌شوند که در واقعیت غیرممکن یا بعید هستند. احتمال بسیار کمی (1? احتمال) وجود دارد که قسمت اول جمله اتفاق بیفتد. اما اگر این اتفاق بیفتد، احتمال رخ دادن قسمت دوم 100% است.

ساختار جملات شرطی نوع دوم

ساختار جملات شرطی نوع دوم به صورت زیر است:

• اگر (if) + گذشته ساده + would+ شکل پایه‌ای فعل (base form of the verb)

مثال

• If I were younger, I would learn another language.

ترجمه: اگر جوان‌تر بودم، زبان دیگری یاد می‌گرفتم.

 

نکات کلیدی در مورد جملات شرطی نوع دوم

• در شرطی دوم، شکل گذشته ساده فعل to be همیشه به صورت «were» خواهد بود نه «was»؛ چه برای اشخاص جمع (you, we, they) و چه برای اشخاص مفرد (I, he, she, it).

• ما همچنین از شرطی دوم برای درخواست‌های بسیار مودبانه استفاده می‌کنیم.

• در شرطی نوع دوم، می‌توانیم در بند اصلی به‌جای «would» از افعال وجهی (modal verbs) دیگر نیز استفاده کنیم.

• ما از شرطی نوع دوم برای توصیف وضعیت فعلی غیر واقعی و نتیج? خیالی آن موقعیت استفاده می‌کنیم.

• همچنین از شرطی نوع دوم برای بیان موقعیتی خیالی که در عین حال ممکن است در آینده اتفاق بیوفتد به همراه نتایج آن موقعیت استفاده می‌کنیم.

مثال‌های بیشتر

• If I had a million dollars, I would buy a house.

ترجمه: اگر یک میلیون دلار داشتم، یک خانه می‌خریدم.

• If I were a bird, I would fly.

ترجمه: اگر پرنده بودم، پرواز می‌کردم.

• If I had a time machine, I would go back in time and change history.

ترجمه: اگر ماشین زمان داشتم، به گذشته برمی‌گشتم و تاریخ را تغییر می‌دادم.

 

برای اطلاع از نکات بیشتر در رابطه با جملات شرطی نوع دوم و آشنایی با گرامر این جملات در انگلیسی می توانید به مقاله آموزش کامل جملات شرطی نوع دوم در انگلیسی سر بزنید.